NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
186 - (468) حدثنا
محمد بن
عبدالله بن
نمير. حدثنا
أبي. حدثنا
عمرو بن
عثمان. حدثنا
موسى بن طلحة.
حدثني عثمان
ابن أبي العاص
الثقفي؛ أن
النبي صلى الله
عليه وسلم قال
له:
"أم
قومك" قال قلت:
يا رسول الله !
إني أجد في
نفسي شيئا.
قال "ادنه"
فجلسني بين
يديه. ثم وضع
كفه في صدري
بين ثديي. ثم
قال "تحول"
فوضعها في
ظهري بين
كتفي. ثم قال
"أم قومك. فمن
أم قوما
فليخفف. فإن
فيهم الكبير.
وإن فيهم
المريض وإن
فيهم الضعيف.
وإن فيهم ذا
الحاجة. وإذا
صلى أحدكم
وحده، فليصل كيف
شاء".
[ش
(إني أجد في
نفسي شيئا)
قيل: يحتمل
أنه أراد
الخوف من حصول
شيء من الكبر
والإعجاب له،
بتقدمه على
الناس. ويحتمل
أنه أراد
الوسوسة في
الصلاة، فإنه
كان موسوسا،
ولا يصلح
للإمامة
الموسوس].
{186}
Bize Muhammed b.
Abdillâh b. Niimeyr rivayet etti. (Dediki): Bize babam rivayet etti. (Dediki):
Bize Amr b. Osman rivayet etti. (Dediki): Bize Musâ b. Talhâ rivayet etti.
(Dediki): Bana Osman b. Ebî'l-Âs Es-Sekafî rivayet etti, ki Nebi (Sallallahu
Aleyhi ve Sellem) kendisine:
«Kavmine imam ol!»
demiş. Osman diyor ki: Yâ Resulallah! Ben kendimde bir şey hissediyorum, dedim.
Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) «Yaklaş!» buyurdu; ve beni huzuruna
oturttu. Sonra avucunu göğsüme iki mememin arasına koydu, sonra (Bana): «Dön!»
dedi. Bu sefer avucunu sırtıma iki küreğimin arasına koyda sonra:
«Kavmine imam ol! Her
kim bir kavme imam olursa namazı hafif kıldırsın! Çünkü içlerinde yaşlı
olanlar; çünkü içlerinde hasta olanlar, çünkü içlerinde zayıflar, ve çünkü
İçlerinde hacet sahipleri vardır. Biriniz namazını yalnız kıldığı zaman nasıl
isterse öyle kılsın.» buyurdular.
187 - (468) حدثنا
محمد بن
المثنى وابن
بشار. قالا:
حدثنا محمد بن
جعفر. حدثنا
شعبة عن عمرو
بن مرة. قال:
سمعت
سعيد بن
المسيب قال:
حدث عثمان بن
أبي العاص
قال: آخر ما
عهد إلي رسول
الله صلى الله
عليه وسلم
"إذا أممت
قوما فأخف بهم
الصلاة".
[ش
(عهد) في
المصباح:
العهد الوصية.
يقال: عهد إليه
يعهد، من باب
تعب، إذا
أوصاه].
{187}
Bize
Muhammedü'bnü'l-Müsennâ ve İbni Beşşar rivayet ettiler. Dediler ki: Bize
Muhammed b. Câ'fer rivayet etti. (Dedi Bize Şu'be, Amr b. Mürra'dan rivayet
etti. Demişki: Ben Müseyyeb'den dinledim. Dediki: Osman b. Ebîl-As rivayet etti
dedi: Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)'in bana son vasiyyeti şudur
«Bir kavme imam olduğun
vakit onlara namazı hafif kıldır!»
İzah:
Hz. Osman b.
Ebül-As'ın: «Ben kendimde bir şey hissediyorum.» demesi ihtimal ki cemaata imam
olunca kendisine kibir ve ucup gibi bir şeyin ârız olacağından korktuğu
içindir. Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)'in mübarek eli ve duası
bereketi ile Allah Teâlâ bunu kendisinden gidermiştir. Bu sözle namazda
vesveseye kapılacağından korktuğunu ifade etmek istemiş olması da muhtemeldir.
Çünkü kendisi müvesvîs imiş. Bunu Müslim'in bâzı nüshalarında tahrîc ettiği şu
ziyâdeden anlıyoruz:
«Osman demiş ki: Ben yâ
Resulullah, şeytan nefsimle namazım ve kıraatim arasına giriyor da namazımı
karıştırıyor; dedim. Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) :
«O hınzip denilen şeytandır.
Onu hissettinmi hemen Allah'a sığın ve sol tarafına üç defa tükür» buyurdular.
Ben bunu yaptım, Allah da onu benden defetti.»
Bazılarına göre Osman
(R.A.) 'in bu sözle utandığını ve zayıf olduğunu anlatmak istemiş olması
ihtimali vardır.